KA LA TLAI LO VE

KA LA TLAI LO VE.

6/oct/2016

“Enge?” tiin ka ning lutuk chu ka han au a, ka nu chuan kawngkhar chu a rawn kik deuh karh karh a, “I office dawn lo a mi? Dar kua a ri tep tawh a nia” a rawn ti a. Ka phone chu ka han en a,  Hmanhmawh takin ka inperh tho nghal a.

Ka bathroom ah chuan lutin ka intifai sawk sawk a, ka chhungten chaw an ei mek lai chuan ka va chhuak a.

“Engtin nge I va kaihthawh ngam zawk a? Tuman kan ngam hleinem!” tiin ka pa chuan ka nu chu a lo bia a, ka hrelo emaw a ti a ni ang, ka hre reng si a, lawm tur nge tah tur pawh ka hrethiam lo.

Dawkan chu ka va kil ve thuai a, ka nau Tlankima fanu chuan min lo melh hrek hrek a.

“A ni,  Monthly fee ka la pe ve lo a nia” a rawn ti a, chaw ei pah chuan ka pek tur thu chu ka hrilh nghal a. Tlankima chu a lo nui suk a, “I ni hi chuan a duat ngawt mai che” a ti a, Remmawii chu a nui a.

Kan monu Diki chu a raipuar leh luah tawh a,  a mit chu a khap zuk zuk a, melh pawh min melh lo chuan chaw ka duh leh duh loh tur chu min rawn zawt a, ka lu ka lo thing thuai a. Kan monu hi chuan min ngeih vak lo ni in ka hria a, dik tak chuan kei pawh in ka ngaina ngailo hrim hrim. Ka nau nen an inngaihzawn lai pawh hian vawi tam tak then turin ka ti thin. A chhan chu a mit khap zuk zuk hi ka ngei a, a chut in ama thua thil tih ve mai nachang hi a hre tlat lo. Engkim hi chiang tak taka hrilh a ngai a, thil a han tih ve te lah hi a chanve thleng bak a ti ngai lo tih mai tur. A taima viau na a ka nau, Tlankima chu phu thei in ka hre ngai lo. Mahse fa duhawm tak a nei a, Remmawii chu kan chhungkaw ti hlim tu leh kei phei chu min ngainaa min ngai em em tu a nih avangin a chungah han lungawilo viau dawn ila, a fanu te reuh vang hian ka hauhna tur tam tak pawh ka thulh fo.

Rei tak ei hman ka ni lo va, ka tho thuai a, ka tiffin tur chu kan monu chuan a lo siam ve ngei a, fian a lo dah tel leh lo pek a.

“Aw, fiante hi dah ve nghal law law thin la, karhmasa pawh khan ilo dah tel lo va, ka lo en tawh bik si lo a, ka kutin ka ei phah a sin” tiin Diki chu ka va melh a, ani lah chu inthlahrunna tur reng reng neilo ang mai hian a chaw bar chu a thluh duh phah hauh lo lehnghal a. Ka nu erawh chuan min rawn melh kawk a, engah mah ka ngai lem hlei lo va.

Ka insiam sawk sawk a, ka helmet ka la a, ka chhuak uk tawh a, “Aw, senior hri” tiin ka han phun sap a, Hmanhmawh em em in ka tlan let leh a, “Remmawi, hei pawisa chu aw” tiin ani chu a lo tlan thuai a. “Ka lawm e” a ti a, a nui var var a.

Remmawii te reuh hi chu keimah fanu ang hiala ka hmangaih a ni. A pa hlawh hi a tlem si a, a nupui lah hian engmah a thawk si lo. Nitin eitur ka hawn a, a sikul kalna zawng zawng ka tum sak a, a thawmhnaw chen hian ka thawmhnaw ai man to to ka leisak a, thil ka tihsak hnem ang bawk hian a ni pawh hian min hmangaih niin ka hria a, ka nun hlimna awmchhun a ni ngei ang.

Rei pawh ka tlan hman lo. Kan thalai hruaitu pakhat hian a kutin min rawn vai a, thil pawimawh sawi duh a nei a nih ringin kawng sirah chuan ka scooty chu ka han ti ding a, a rawn tlanthuai a.

“U Tluangpui, zanin kha ka hruai ai lo hruai mai teh a. Ka inpuahchah vek tho na in ka fanu damdawiinah kan dah a, a nu a hman bawk si lo, ka riahpui ngei ngei a ngai a” a han ti a.

Hunruatna ngai pawimawh lo lutuk hi ka huat zawng tak a ni, mahse dam lohna thil hi chu ka ngai pawimawh in ka la thutak em em a, “Ni e, ka lo hruai dawn nia. Bial hruaitu ho an rawn inkhawm dawn em ni kha?” ka han ti a. “Dawn e, bakah, Asst Secretary thar pawh lawm luhna kan nei nghal dawn nia, tlem a zei deuhin in hruai loh chuan kan tan a zahthlak lutuk ang” a’n ti zui a. Ka nui deuh hak a.

Bial hruaitu ho lo kal tur chu ka huphurh kher mai. Mahse tha thei ang berin  ka hruai tho tur a ni, ka ti a, ka inti pachang lui hram hram a.

Kan office kawt zawl lama tlan ai chuan kawng thleng lama Scooty dah chu a awlsam zawk a, bakah parking fee chawi a ngai lo bawk a tiin ka tlan thla a, midang ho pawh chuan an lo dah ve sap sap a, ka dahna thinah chuan bike pakhat chu an lo park mek a, a phurhnu chu kan office clerk a ni a, min han hmu chu amah phurtu chu a han hrilh ru zauh a, an tlan sawn a, hmun dangah an va park a. Ka parkna thinah chuan han park vaih se chu ka hau hrep ang ka lo ti rilru a, mahse hauh buai ngai lo va chutia an tlansawn chu a tihzia kher mai. Mi hauh hi ka duh pawh a ni bik lo va, mahse hauh an ngai a nih chuan ka hau mai tur a ni. An tan inzirna zel a ni a, ka tan ka mit ti mim tu an awm lo tihna a ni tel a, a eng emaw zawng tak chuan hlawkna kan tel ve ve tho a lawm.

Ka in park fel a, kan LDC nu chuan min rawn ko a, “U Tluangpui, min lo nghak teh” a rawn ti a, chutia ti ta na na chu ka lo nghak a, mahse a rei reuh lutuk chu ka han kalsan a, min rawn um pha a.

“Hei, kan kawmchhak pa hi a rawn thawk hrih dawn a, a tihzia tak tak. Taxi fare ngai miah lovin ka rawn kal theih phah a” a ti a, a nui uarh uarh a, a kuhva ei sen hem huam chu ka ten rilru khawp a.

“A va tihzia ve” ka ti a.

“In veng a mi maw?” tiin ka han zawt zui a, “Aw” a ti a, chupa chu a rawn kal a, min rawn hmu chu a nui deuh sak a, “E he, U Tluangpuii elaw?” a rawn ti a.

“Min hria em ni?”

“Hria e, nikum ah bial hruaitu I nih kha?”

“E, ka va hre mai lo che ve” ka han ti a.

“Min hre lovang, ka inhmanna ala rei lo va” a ti a.

“A nih tak chu” tiin ka roomah chuan ka lut tlang nghal a.

Thahtanni hi chu hna a tam in zirtawpni a ka tih hman loh ho khawih vek a ngai a, ka buai khawp a, chutia ka buai lai chuan lan LDC nu bawk chu a rawn lut leh a.

“Hei lehkha chu aw?” a rawn ti a, a dah a, chhuah leh mai a tum a, ka ko let thuai a,

“Ngati nge he lai sir hi a dum a? A dang a awm thei a ngem? Pu ber saw hmuh a hreawm riau thin a, a dang min va lak leh ta che. A harsa em?”

“Harsa lo ve” a ti a, a lawm vak lo tih chu ka hre reng a, mahse a lehkha tlangsir a a kut zel ang, dum deuh riai chu ka ti thei thak lo. Reilo te hunah chuan a rawn lut leh a, lehkha chu a rawn dah leh a, a fai ta deuh a.

“Tunge lo thawk thar kha a hming?” tiin ka han zawt a,

“Zothanmawia”.

“Enge a qualification?”

“MA a zo hlim deuh chauh. Tlangval fel deuh mai a nia, MZU a Political Science Gold Medalist a nih saw”

“Chutiang te chu ngati nge hetiang mai mai ah a rawn thawh duh a?”

“Aw, hna a van em hi! Coaching kal pahin a rawn inhlawh a ni ber mai. Kan vengah chuan a luck teh a sin” a han ti zui a, ka nui deuh hak a, “Engvang chuan nge a luck a?”
“A hmeltha em saw. A palian si, awi, ka nau te ho chuan an star hlawm a sin aw” a han ti chiam a.

“PU ka va hmu ange, nang pawh va let tawh rawh. Mahni hna theuh kan ngaihtuah loh chuan Pu ber saw biak a hreawm thin” ka han ti a, a let leh thuai a, “Nangmah kha hmuh I hreawm fe zawk” tiin a han phun lehnghal a, ka hre lo emaw a ti a ni ang, ka hre reng si a, ka thinrim lutuk chu va umzui a, va an khum hrep chu ka duh a, mahse ka ngawi ta zawk a.

Nileng chuan ka buai a, kan mithar pa pawh chuan paper sign tur pathum vel chu a rawn ken lut a, a hmel chu ka lo enchiang a, a hmel zawng  atha reuh hle mai. Mahse ka nau ai pawhin kum sawm chuangin a naupang ang chu. Bakah mipa hi ka melh tawh lohna chin pawh kum 8 chuang a ni tawh ang.

Ka haw kawngah chuan Remmawii ei tur ka lei a, ka scooty ka tinung chiah chu kawng thleng lama tlangval hawk lak deuh deuh lo thu ho chuan min rawn chhaih a. “Ehems” tiin pakhat lah chu a rawn faifuk a. Hah nen, ka ti thei ta thak lo. Ka scooty atang chuan ka chhuk a, anmahni chu ka zuk pan a.

“Enge I duh ka pi?” tiin an zinga a lian ber chuan tih el fe hian min lo tawngkhum a.

“Enge ka duh maw? Enge ka duh chu ka han hrilh ang che. I nu leh pa hming min hrilh la, in veng leh in house number min hrilh bawk la ka duh”.

“Chuan, zanin ah ilo leng ang maw? Enge kan tih ang?” a han ti zui a, a thiante chu an nui deuh dar dar a.

“Ni e, ka rawn leng anga, I nu leh te bulah an vanduai thu ka hrilh ang. A chhan chu an fapa hian khawlaiah engmah thawk lovin nula a lo chhaih nawmnah thin a, fapa laktlak lo tak, thatchhe si an nei tih ka hrilh bawk ang. Chu chu kan tih tur chu a ni” kan han ti fiak thak a. A hmaa a hmel chapo tak chu bovin a zum ta deuh zul a, ka inher nghal hmak a, “Nula a la ni maw?” an ti sap sap a.

Inkhawm chu ka han hruai a,  tha tak leh zam hauh lovin ka han hruai a, Asst Secretary thar an puan hma chu. Kan bial Leader chu a rawn ding a, kan Asst Secretary thar tur chu a rawn puang a, kan office-a  rawn thawk thar, Zothanmawia lek chu niin. Ka nuih a za ang reng khawp a.

Inkhawm kan bang chu bial hruaitu te chu thingpui inpui turin an ti tlat a, a hminga Treasurer ka nih ve tlat avang chuan ka tel  ve lo thei si lo a, ka tel ve chak lo kher mai. Kan Leader chuan thingpui hmeh tur vel lei tur chuan min ti a, ni e, keima lei loh chu ka duh lo. Sum kawltu ka nih bakah midang lo lei chu ka duhzawng a nih loh chuan a hranpaa ka lei leh tho kha a ngai awm si a, ka ti a, ka thiannu Hmingthani chu ka sawm a, kan va lei a.

Kan let leh lam chuan an lo nui deuh dar dar a, kan Bial Leader chu a lo tawng suam suam a, “Tluangpuii hi chu a fel a nia, a tello hi chuan inkhawm te hi a nuam lo riau a” a lo ti a. Hmingthani chuan min pawt ding vat a, “Ding lawk ang, engtin nge a sawi che ka hre chak tlat, kan zawng hmelchhe pa sawn” a ti a, kawngka phenah chuan min pawt ding a, kan ngaithla ta a.

Kan leader chu a rawn tawng ve a, “Ni e, ani hi chu a fel a lawm. A in pe zo si,  kan branch hian hma kan sawn nasat phah em em bawk a, sum ni se, a kawl pung thiam riau a” a ti a. Kan secretary chu a rawn tawng ve a, “Ni e, a inpekna hi a fakawm thlawt” a han ti a. Chutah Bial Leader chuan ,” Ni e, a inpe zo a lawm. In lamah buaina tur engmah nei ve hek lo. Amah ngawk mai hi a ni a” a han ti kher a, a han nui deuh hak a, Hmingthani chuan “Lut ang, lut ang” tiin thinrim lutuk main min pawt a, mahse ka tlawm em avang chuan ka lut mai ngam lo a. “Ngawi rawh lawk, boruak saw reh phawt teh se” ka ti a.

Chutah Zothanmawia chu a rawn tawng ve a, “Ka thawhna ah ka pi a ni bawk si a, pasal a nei daih tawh ang chu ka lo tia, Office ah kan inhrawn nileng a, heath kan inhmu leh bawk a, ka nuih a za lek lek” a ti a. Ka nuih chu a za ve hauh lo. “In inhrawn rei deuh anga, a mi zia I hrechiang mai ang” tiin Bial Leader chuan a han ti leh hram a, Zothanmawia lah chuan “ Ka hria tawh a lawm” a ti a. “Rober-a zawt zawt hi chu aw, engtin nge ilo duh theih kha ka hrethiam lo.  Nangmah a duh vang che pawh a nilo, ngaihzawng neih hnem kha a duh ve reng reng niin ka hria. I pasal a nilo chu ka lawm ta hle mai” tiin Hmingthani chuan ka beng bulah chuan a rawn ti sa sa a. Inchhung a mi te pawh chu an ngawi deuh thap a, kan leader zawk chuan, “Kan bial hi sport ila a tha ang” a rawn ti a, ti ti dang an vawrh leh ta a.

Rei lo te kan nghak det a, “Engmah hrelo ang hmakin awm rawh” tiin ka thiannu chuan ka kut chu a hmer vang vang a, kan lut ta a.

Kan ti ti chho zel a, Robert-a chu a ngeiawm thiam kher mai. A fapa thlalak te chu midang a entir deuh sek a, an lo faksak liam liam hlawm a. Chutah Hmingthani kher chu a han hmuh a, ani lah chu alo la thinrim nasa mai si a, “A pa a chhun hle mai” tiin ngeiawm zetin a han nui a, ka bulah a rawn thu a, eng emaw min hrilh ru angin ka beng bulah a rawn kun a, engmah pawh chu sawi lem lovin a han nui deuh vak a.

“Pi Tluangpui, vawiin a lehkha pakhat kha ka tithiam hauh lo a nia. Kawmthlangnu ka zawh lahin Pi Tluangpuii zawt mai rawh a ti a, ka rawn kal hman ta silo a” tiin Zothanmawia chuan a han ti a.

Robert-a chu a lo nui deuh hak a, “Ka pi a?” a ti a, midang te pawh chu an khi deuh ṭhu hlawm a.

“Rawngbawlna lamah chuan in Pi lovin, min U zawk dawn nia” tiin ṭha deuhin ka han hrilh a. Ani pawh chu inthiam lo zetin a nui ve mai a.

“I va kal hman lo nge I va hmu ngam lo zawk?” tiin Robert-a chuan a han ti lehkher a. Zothanmawia pawh chu za vak lovin a han nui a.

“Buaina I neih chuan a dik lova ti lovin min rawn zawt ziah zawk dawn nia. Ka lo hrilh thei reng che lawm” ka ti ṭha leh mai a.

“Catch them young” tiin Robert-a chu a han khuh lui leh deuh kher a. Ka thinin a tuar ta lo va,

“I thil sawi duh dan chu, a patling ti ti lo em mai” ka ti a, midang ho chu an ngawi deuh ṭhap a, Chawkidar pa chu thingpui kan va lumpui ta daih a.

Chumi zan chuan ka inngaihtuah nasa kher mai.  Ka senior ve tawh a, kum 36 lai ka ni ve ta. Mi te hian hnawk min ti ṭan ta nge min ning zawk? Kan ṭhalai  member naupang te te, a bikin hmeichhe ho hi chuan min ei lo tih chu ka hre reng a, fiamthu thawh nan tak min hmang tih pawh ka hria, mahse min tluk loh vang leh ka thil neih ang an neih ve phak loh vangah ka ngai mai ṭhin a, a lo ni vek lo tih pawh ka hre ta. Kan kohhran ṭhalai hawklak deuh deuh, biakin a bengchheng ṭhin  leh hla zir laia lo ngaihsak lo, biakina phone khawihte hau a zilhtu ber ka nih vang pawh a ni ange.

Ka chungte pawh hian ka hlawh hi chu an ei ber a ni tih chu hre tho mah se, pasal nei se chu min ti tih pawh ka hria. Ka la naupan deuh lai kha chuan an sawi chhuak fo a, tunah hi chuan an sawi ngai ta lo.

Vawi khat chu Pu berin min ko lut a, DC thar lak luh inkhawm ah kal turin min ti a, ka chak vak lo na in a thu chu hnial theih a ni si lo. “Zothanmawia saw hruai ang che. Ka hriat danin MCS prelims exam a tling a ni awm a, hmelhriat ṭha a neih a pawimawh a nia” a han ti zui a. “In inchhung em ni?” tiin ka han zawt a. “Ka chhang chiah fapa pang ber a nia, milian zinga awm dan, officer tam tak zinga awm dan zir pah se ka ti deuh a, chawhnu dar khatah an ṭan  dawn a, in va tlai hlauh a nge” a ti a.

Zothanmawia  chu ka room ah chuan a rawn lut a, “Kan kal dawn tawh em ni ang?” a rawn ti a, sana ka han en a, kal chu a hun tawh tho avang chuan min lo nghak turin ka ti a. Ka han inchei thuak thuak a, kan chhuak ta a. Ka helmet chu ka keng a, “Keng lo la, inphur phei mai ila, office ah let leh tho kan ngai si a, motor parkna a buaithlak mai mai lawng maw?” a ti a, a dik viau mai. Ka helmet chu ka dah leh a, kan inzui chhuak ta a.

A bulah hi chuan nula naupang te ang lek ka ni leh tlat thin. A thil sawi a piangte hi a dik hi ka ti em em a, han hnial vak ngaihna hi ka hre ngai meuh lo. Ka ngaizawng deuh em ni aw tiin ka inngaihtuah deuh rauh rauh a, mahse kan kum inthlauh lutuk na chuan ka rilru chu a la peng tlat a, Bulletproff ang mai hian kan kum inkar zau lutuk chuan min dang tlat a, amah lah chuan min be ṭha em em a, min hlauhtlawn zawk nge, ka inngaihbel mai mai zawk pawh ka hrethiam lo.

Kan thleng chu tar deuh deuh hlir hi an lo awm a, thusawi ngaihnawm loh fe fe a awm reng bawk si a, kan ning dun ngang a ni ang, kan phone chu kan khawih leh deuh nuap nuap ṭhin  a. A phone khawih lai chu ka va melh zauh a, a hmelah chuan a naupanna chu a la awm ngei a, mahse a pumrua erawh chu a puitling tawh kher mai. Nula lian ve tak ka ni na chungin a dar ka pel awrh chauh a, a incheina te lah chu a simple in a fai em em mai si a, mipa ka duhtui tehreng nen he naupang hi chuan ka mit a la ve kher mai. Ka ngaizawng rilru deuh tak tak chu a nih hi.

“Engtikah nge main in exam leh dawn?” ka ti va ti deuh sar sar a.

“Thla 2 vel chiah a awm tawh”.

“Chungte chu, inlamah zir char char a hun tawh lo em ni?”
“Hun ve tawh tho e. Tun thla bak hi ka rawn kal tawh lovang”.

A va ngaihawm reuh dawn si ve.

“I tlin vaih chuan kan chungah I awm nghal daih dawn a nia”.

“Ka tling kher ange maw. Tun lai chu, rilru a buai ve thei lutuk a, zirlai pawh ka ngaihtuah hman meuh lo”.

“Eng in nge I rilru chu lo tibuai a?”

“Haha, sawi chi pawh a ni love”.

“Ngaihzawng vang a nih chiah chu. Thla hnih lekte chu ngaihtuah loh hram hram tum rawh. A harsa viau anga, mahse I zirlaia I in sawrbing nasat loh chuan I tlai lutuk mai ang” tiin ka han fuih ve bawk a. A nui deuh suk ringawt a.

Chumi ni aṭang  chuan kan innel chho ve ta hle a. Amah pawhin min “Pi” tawh lovin min “U” ve ta a.  Office ah pawh a hun awla lehkha chhiar duh mi a nih vangin a thawh chhung pawh chuan awl thei ang ber turin ka siam zel a, a tih tur ngawih ngawih pawh vawi tam tak ka tihsak fo a, ka awmdan chu ka thawhpui te chuan an lo hrethiam a ni ngei ang, ka awm lo emaw tiin an lo chhaih a.

“I U Tluangpuii hi chuan a duat kher mai che. Biak ṭhat  chi a nia, a hmeltha si, a hausa si, hna I thawh ve pawh a ngai lovang. Zan lama hlim taka siam bak hna I nei dawn lo a nia” tiin kan thawhpui Siama chuan a lo ti a. Kan office kawngka pui ber bulah chuan ka lo ding reng si a, inchhung lamah chuan an nui deuh dar dar a.

“Ani ang te chu an vang pharh a nia aw. A phunchiar tih loh hi chu a ṭha ve riau a” tiin kan LDC nu bawk chuan a han ti leh a.

“Mahse I nu rual zet tur a ni awm si a, nufa emaw an ti thin lo cheu maw? In chhuak ngun dun ve ropui si a” tiin Siama chuan a ti leh a, ka thin pawh a rim lo, ka nuih hi a za zawk.

“Sawi sawi lo teh u, inti awm ang lo em mai

Chutiangin engtin mah kan awm lo ve. Rai pawh a rai thei tawh kher nang!” tiin Zothanmawia chuan a ti a, an nui ta dar dar a.

“Amah a awm lo bawk a, petrol ka va thun lawk teh ang” tiin amah bawk chu a rawn chhuak ta a. Kawngka a rawn hawng chu min rawn hmu a, a inthiam lo hmel lutuk chu khawngaihthlak tak a ni.

“Khawnge I kal dawn?” tiin rum fe in ka lo melh a.

“Petrol thun lawk ka duh a”.

“Tunah hian maw? Nangma hun awlah I bike chu ngaihven rawh. Tunah chuan Office hour a ni a, I bike chu ka ngai pawimawh lo, office banah I thun thei tho” tiin ka han ti chang fak a.

“I hria em ni?” tiin en pawh min en tha ngam lovin min han chhang a.

“Hria e, ka hre vek.” Tiin ka lut tlang nghal a. Siama leh LDC nu chuan phawk fe in min lo en ha a. Melh pawh melh lovin ka office ah chuan ak lut tlang nghal a, Zothanmawia chuan min rawn umzui a.

“U Tluangpui, ka tih palh lutuk, an ni ho han tih hlim ve kha ka duh mai chauh a ni” tiin ka dawhkan hmaah chuan a rawn ding a.

“An hlim nan chuan min tih zah kher a ngai tihna em ni? An ṭawngkam  chhe tak tak te kha an ni sawi awm tawk lek chu a ni. Mahse nang kher, ka duhsak em em che a, I MCS exam tur pawh I tlin loh ka hlauh pui che avang in lehkhachhiatna hun ka siam sak che a. Tunah pawh khan I tih tur keimah zawkin ka zuk ti a sin. Hetiang hian maw min chhan let a? I thutna ah va let leh rawh.” Ka ti ve ta ngat a.

“Min ngaidam rawh. An ni ang chu ka ni ve lo”

“A nih chuan an ni ang lo chuan khawsa si ta che. Danglamna I neih pawh ka hre lo ve”.

A chhuak ta hnu hnu a.

Lehkha ka siam sawk sawk a, ka hmelhriatte ka phone kual a, Siama leh LDC nu chu transfer turin ka ngen nghal bawk a.

Chumi ni aṭang phei chuan ka phunchiar in ka thinchhe ta em em a. Zothanmawia nen pawh chuan kan inbe ngai lo va, ka nunkhua chu a har ngawih ngawih a ni. Kan inchhungah pawh ka tawhkhirh sawt em em a, kan monu raipuar luah pawh chu ka hau nasa in ka duh ai nasa in ka lo vin leh tuarh tuarh thin. Senoir hri an tih ang tak tak kha ka vei chho tan der chu a ni ber.

Hun a lo kal zel a, nikhat chu kan office ah Zothanmawia chu a lo lang leh hlawl mai a. Ka office ah chuan a rawn lut a, a hmel chu a hlim khawp mai a.

“U Tluangpui, ka tling ve teh mial a, naktuk zanah kan lawm dawn a, lo kal rawh aw” a rawn ti deuh tawp a.

Ka thinrimna te pawh a lo reh ve ta bawk a ka han chibai lawp lawp a.

“A va lawmawm em, mahse ka rawn kal thei kher pawhin ka ring lo.” Ka ti a.

“I rawn kal ngei ngei a ngai. I rawn kal ngei ngei tur a ni” a han ti a leh deuh tawp a.

“Engvang chuan?”

“Ka tlin chhan chu nangmah vang a ni ve pakhat a, ka nu leh pa te pawn an hmu ve duh che a lawm” a ti leh mai a.

“Ka hman dawn em ni maw le, tun lai chu kan buai ve riau a”.

“Chhuanlam siam lo hram teh. Lo kal ngei ngei rawh aw” a ti a, chuti khawpa kal ve se min ti ta chu ka kal ve pauh a niang chu.

“Aw le, lo kal chu ka tum dawn nia” ka ti ve ta a.

A lawm hmel khawp mai a, ka tunu, thil thar leisak hmel, hlim taka min kuah chuk chuk ang mai hmel kha  apu a, ka nuih te pawh a za lek lek a.

A tuk zan chu a lo thleng a. Muangchangin ka insiam a, Robert-a a lo awm ve leh ngei dawn si a, nalh taka ka kal a ṭul tlat. A nupui ai ka nalh tur a ni, ka ti rilru a. Kum 3 tehmeuh kan inzui ve a, mi zawng zawngin kan inneih an ring ve tawh a, mahse ka hna thawhna lam ka lakthu tak lutuk avangin kan inhau a, kan inṭhen fel kha a ni a, ani lah chuan a thla leh lawkah nupui a nei ta mai si a, khataṭang khan mipa lam reng reng ka ngaihven ta hauh lo. Min duh dertu leh min be ṭha  tak tak tute chu awm ve tho mahse ka thinlung, lung ang maia ka lo dah chan tlat tawh han chhu keh zo kha ka tawng ta lo va, ka upa tual tual a, kum 30 ral ka kai chhoh hnu phei kha chuan pasal neih reng reng kha ka tum ta hauh lo. Mahse Zothanmawia chu a rawn lang a, ka thinlung chang tak pawh chu a rawn sawi nghing lawih lawih a, mahse ka chan loh khanah ka thinlung lung ang maia chang chu a rawn chhu keh a, rilru natna bak min thlen lo a nih kha. Ka han ngaihtuah kir a, kal loh mai chu ka duh rum rum a, mahse phone meuha min rawn hrilh leh ta chiam hnu kha chuan kal ve te chu a pawi lo tiin ka insiam a.

Ka han insiam chu ka lo hlim deuh a ni ang, ka lo zai deuh rat rat a. Kan monu pawh chuan “I va hlim awm ve, khawnge I kal dawn?” tiin min rawn zawt deuh reng a.

“Kan thianpa MCS a tling thar a, ka va kal ve ange” ka ti tha mai a.

“I ṭhian dangte pawh hna an hmuh thar in hetiang in I hlim em em pawh ka hre ngai si lo a, tuna mi hi chu a danglam deuh a ni maw?” a han ti a, a nui a, a mit chu a khap deuh zuk zuk a.

Kei pawh chu inthup ka tum lem lo, ka nui a, “Ni e, tuna mi hi chu a danglam deuh a lawm” ka ti ṭha ve mai a.

“Ka nu te an chhuak vek si a, in lo awm ngam angem?” tiin ka ti a.

“Ngam loh tur a awm hleinem.” A ti ve bawk a.

Ka nau a zin a, ka nu leh pa te chu kan veng chhiat tawk an awm avangin an kal daih a, kan monu raipuar ringawt ina han dah chu hreawm ka ti rilru viau a, mahse eng em an ti lovang chu, ka ti rilru a.

Ka insiam zo ka chhuak tur chu ka tun nu Remmawii chu a rawn tlan vat a, “NI ni, amak lutuk, a nu pum a na a nia, zun te a cheh” a rawn ti ta phut a.

Hmanhmawh lutuk in ka tlan let a, kan monu chuan nau a lo vei chu niin.

Ka mangang kher mai. Ka nu te ka han phone a, mithi inah an awm avangin phone an la theilo a ni ngei ang, a ring tawp ṭhak  ṭhak  mai si. Ka mangang lutuk chu ka phi ruai a.

Kan kawmthlangte inah taxi la turin ka tlan thla thuai a, ka chhoh leh chuan kan monu chu na tiin  alo rum a. Remmawii lah chu a lo tap bawk. “Remmawi, tap lovin I pi te va ko rawh, va tlan vat la, damdawiinah an kal ti la, taxi dang rawn la se, lo kal nghal ve mai rawh se.” ka ti a, taxi chuan damdawiin lam kan pan nghal a.

“Awi, U tluangpui, a va han hun lo tak em. I kalna turah I kal theih loh phah ang tih ka hlau e, ka inthiam thei lo” a ti a, a na ti lutuk chu a han ṭap leh rih a.

“Inthiam lo duh suh, ka kal ngei ngeina tur pawh a ni chuang hleinem. Tunah hrih chuan nang aia pawimawh zawk an awm lo. Valte, tlan chak deuh teh” tiin taxi driver chu ka han tur a.

Damdawiin kan thlen chuan nurse te chuan min lo buaipui sawk sawk a, reilo te ah ka nute pawh chu an rawn thleng ve nghal thuai a.

Doctor chu a rawn kal a, kan hmuh theih leh theih loh tur thu kan zawt a, min hruai ta a.

Kan monu chu a lo mu dang bei a, “U Tluangpui, va kal tawh rawh. Ka nu te an awm tawh tho bawk a” a ti a.

Ka nu chuan a lo vin a, “Khawiah maw? In kalsan hun pawh a nih loh hi” tiin min rawn hau nghal a.

“Ka nu, ka nu, kal tir rawh u, in awm tho a lawm. Damdawiin kan thlen tawh ber te chuan” tiin kan monu chuan a rawn ti leh a.

Chu a ṭawngkam vang chuan kan monu pawh chu ka hnaih phah sawtin ka hria. Kan chhungkaw zinga mi dik tak niin ka hre thei ta a, ka lawm lutuk chu ka mittui te pawh a tla hial a, ka nu chuan kal turin min ti a, keipawh chu rilru nuam em em chuang silo lovin ka va kal ve ta a.

Ka va thleng chu ka rin ai daih in mi an lo tam a, ka nin deuh hnu chuan pawn lamah boruak hip turin ka chhuak a. Aizawl eng pup mai chu ka thlir a, kan monu in ka rilru a luah em avang chuan ka awm pawh chu a nuam chuang lo va.

Chutah ka hnungah chuan penri ka hria a, Zothanmawia a nih ring in ka hawi phei a, Robet-a lek chu a lo ni a.

“Kha, I va riang ve le.” A rawn ti a.

Ka chhang lem lo va, ka bulah chuan a rawn ding a.

“I lo zei a nih hi” a’n ti leh ngat a.

“Eng vang chuan maw?”

“Zothana reng I chhai thlu chiang em mai” a ti a, tih el fe hian min han nuih a.

“Ka chhai lai reng reng ka hre lo mai” ka ti a.

“I hre lo maw? A duat zia che a sawi a sawi a sin”

“A lawmawm a nih chu”

“I duh ve awm hle mai.”

“I buaina tur a ni lo em mai” ka  ti ve deuh sak a.

“Engti khawp pawhin mipa dang hi ngaihven mah la, keihi chu min theihnghilh chuang lovang.”

“Engvang ngawt chuan maw?”

“I hrelo em ni? I thianghlimna kawltu ka nih hi” a ti ta a.

Ka thinrim kher mai, ka zak bawk si, chhan ngaihna reng reng ka hrelo.

“Vawi khat chauhte chu han ti leh ila maw le. I zei zia te chu ka hre vek a, nuam takin min siam thiam tih pawh ka hria asin” tiin min rawn kuah a, min fawh a tum ta mai, ka nam sawn dawrh a, ka thinrim lutuk chu ka puakkeh lo chauh.

“I zaktheilo hle mai. Kan tun hma nun te kha chu eng pawh lo ni se, khang hunah khan ka cheng tawh lova, ka thin lungah hian hmun I chang tawh hek lo, kal sawn vat rawh” ka ti a.

Min rawn pan a, fawh min tum leh a, ka lo in dang a, min han kuah kuih tak ah chuan ka nam sawn dawn a, min thlah duh der lo.

Chutah fiak thak hian “Robert, thlah rawh” tiin mipa aw hian a rawn ti a.

Ka va hawi phei chu Zothanmawia  chu a lo inhumruh nasa khawp a, Robert-a chuan min thlah a, Zothanmawia chu rawn kal in, “A ti na che em?” min rawn ti a, ka lu ka lo thing mai a.

“Ka ti na lul lo, ka ti nuam zawk ang chu” tiin Robert-a chu a kalsawn a, Zothanmawia thinrim lutuk chuan a va umzui a, a hnek ta chawrh a.

“Kha ti khanlo tawngkhum tawh reng reng suh” a ti a, Robert-a chuan makti fe in a han en ha a, 

"Nangmah vanga a nun hrehawm zia hi i hria em? Na takin i siam a, tunah chuan keiman hmangaihna dik chu a hnenah hian ka hlan tawh dawn a ni. Lo inrawlh tawh suh" a ti ta mai. Robert-a chuan mak ti fe in a en reng a. keilah chuan Robert-a aia mak ti in Zothana chu ka en ha bawk a.

Mak ti takin ka hawi ha ha a, Zothana chu ka lo en reng a, ka bulah a rawn kal a, ka hmaah chuan a han thingthi deuh rup a.

“U Tluangpui, ka hmuh tirh atang che khan ka hmangaih che in ka hria, engtin  nge min chhan dawn ka hre lo va, inngaihtuahna hun I duh pawhin ka nghak thei reng che, mahse tunah min chhang la ka duh a ni, Min nei duh angem?” a ti ta a.

Ṭawng  ngaihna ka hre lo, Zothanmawia hmel chu ka zuk en a, Remmawii’n pawisa min dil ang maia thil mi dil ang hmel kha  a pu leh tawh a,a ha var rual nalh tak te, a mitmu dum fiah kak mai te chuan ka rilru an ti buai zo a.

“Min chhang rawh, khawngaih takin”

Ka mittui a rawn tla a, a kut chu ka zuk vuan a, “Aw, aw, ka nei ang che, Zothan, Ka hmangaih che” ka ti ve thei ta ṭawk  a. Ani chu a rawn ding a, ka thinlung, lung chang tak ni thin chu ti sawm zo vek turin min rawn fawp ta a.

Ka han nui leh rih ṭhin  a, ka hnuk a ulh bawk si, inkai rialin an inchhung lam pan chuan kan kal a. Chutah ka phone chu a rawn ri ral ral a, “A niiii, nau mipa ka nei dawn, awi, a hmeltha reuh lutuk” tiin Remmawii chu a rawn au vak vak a, lawm avangin ka mittui chu a rawn tla nawn leh a.