KA NU DAMLAI THLA
Ka nu chuan min tur sek tawh a, khua a vawtin ruah a sur cherh cerh bawk si a, dik tak chuan ka peih lo hle. Mahse a thu han hnial a, han peih loh pui bur lah chu ka duh si lo a, muangchang in ka insiam a, khua a that deuh ka nghak pah bawk a. Chumi ni chu ka nu chu a ngui in a lungngaih hmel em em a, a chhan lah chu engmah a sawi silo. Chu mi ni taka Aizawla kal a duh tut tut mai chu ka ngei viau na in, a tan a pawimawh ve ngang a ni ang, tiin a thu chu ka zawm zawk chauh a ni. “I hman tawh em? Dar sawm a ri tawh a nia, kan thleng tlai lutuk ang, bakah muangchanga tlan a, him dam taka thlen ka duh a nia” tiin ka insiam lai chu a rawn vir deuh sek a. “Enge kan tih dawn reng reng a?” tiin ka han zawr a. “Mitthi vui naah kan kal dawn”. “Tunge thi a?” “Kan chhung hnai deuh te, I hre kher lovang” “Ka pa te lam em ni?” “Aw, chutiang deuh chu a ni. Ka kal lovang ka ti zet na a, mahse va kal leh kha tha zawkin ka hria a” a ti a, a shawl bah chu a siam tha sek sek a. Ka p...